Μάγια Πλιτσέσκαγια

Θεωρείται η «Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα» όλων των εποχών. Είναι η πιο φημισμένη χορεύτρια του κόσμου. Έχει πάρει αναρίθμητα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις για την προσφορά της στην τέχνη που εκπροσωπεί.

Γεννημένη στις 20 Νοεμβρίου 1925, η Μάγια Πλισέτσκαγια, από πολύ νωρίς στη ζωή της βίωσε την απώλεια, αφού όταν ήταν έντεκα χρονών έχασε τον πατέρα της.

Ξεκίνησε το μπαλέτο όταν ήταν μόλις 3 χρόνων. Την ώθηση όμως της την έδωσε η θεία της, η οποία ήταν και η ίδια μπαλαρίνα και ήταν αυτή που την ανέλαβε όταν έχασε την οικογένειά της. Στα εννέα της χρόνια μπήκε στη Σχολή Μπαλέτου της Μόσχας, από όπου αποφοίτησε στα 18 της, για να προσληφθεί αμέσως στον θίασο του θεάτρου Μπολσόι, και μέσα σε λίγους μήνες γίνεται πρίμα μπαλαρίνα.

Το ασίγαστο πάθος της, η θέλησή της για χορό, η πειθαρχία, η εύκαμπτη πλάτη της, η πλαστικότητα στα χέρια της, θα την καθιερώσουν ως τη θρυλική χορεύτρια που άλλαξε τον κόσμο του μπαλέτου και θα την αναδείξουν σε εθνικό θησαυρό της Ρωσίας. Με την πρώτη κιόλας εμφάνισή της, στη σκηνή του θεάτρου Μπολσόι, στη «Λίμνη των Κύκνων», κατακτά το κοινό και αποκτά αμέτρητους θαυμαστές, αφού η ερμηνεία της ήταν εξαιρετική και ανεπανάληπτη.

Όπου και να κάνει την εμφάνισή της οι αίθουσες είναι κατάμεστες και το κοινό χειροκροτεί παρατεταμένα την απίστευτη αυτή μπαλαρίνα. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές όπου αναγκάζεται να χορέψει χωρίς να ακούει τη μουσική, επειδή ο θόρυβος από τα χειροκροτήματα είναι εκκωφαντικός.

Με τις ικανότητές της καταφέρνει να αλλάξει τον κόσμο του μπαλέτου, καθώς όπως λέει και η ίδια δεν αντέχει «την ναφθαλίνη στη σκηνή», και φέρνει την επανάσταση σπάζοντας τους κανόνες του:
άλλοτε χορεύει σχεδόν ξυπόλυτη με σανδάλια, άλλοτε με ψηλά τακούνια και άλλοτε δεν χορεύει στα δάχτυλα. Ποθεί καθετί καινούριο και δοκιμάζει συνεχώς.
Ξεχωριστό παράδειγμα ήταν η παράσταση «Κάρμεν-σουίτα» που γράφτηκε ειδικά γι’ αυτήν και η οποία κρίθηκε τότε (1974) υπερβολικά ερωτική και άσεμνη!